De Tibetetaanse Terriër leeft in Tibet als gezelschapshond van de monniken, maar wordt ook als herdershond gebruikt. Herders waarderen hem vooral vanwege zijn voortreffelijke drijfwerk bij de kudde, hetgeen wij ook zien als we gaan wandelen : Hij zal alles in het werk stellen om zijn “kudde”bij elkaar te houden.
Zij werden in de jaren ’20 door Dr. Agnes Greig vanuit Tibet naar Groot-Brittannië gebracht.
Deze honden zijn een evenredig gebouwd en hebben een compact stevig lijf en een verbazingwekkend sprongvermogen. Dit komt hem uiteraard goed van pas bij het uitoefenen van zijn functie als herdershond.
In zijn gedrag is hij een op en top herdershond, dit uit zich in een stoer en sterk karakter. Zijn relatief geringe afmeting en warrelig uiterlijk mogen dan de schijn wekken van een schoothondje, maar niets is minder waar. In zijn eigen beleving is hij een reuzehond en daar gedraagt hij zich dan ook naar!
Al is hij een tamelijk kleine herdershond , fysiek en psychisch gezien is het een sterke hond, die vol bewegingsdrang zit. Hij is van nature niet fel of strijd lustig maar dat neemt niet weg dat hij moedig en levendig is. Zeker als hij een van zijn dolle buien heeft, is niets hem gek genoeg.
Een Tibetaanse Terriër kan prima met kinderen overweg mits deze wel goed opgevoed zijn en niet aan zijn haren of oren trekken. Zulk gedrag zal hij niet accepteren.
Doordat de Tibetaanse Terriër snel leert en vol levenslust zit is hij naast een prima huishond ook uitstekend geschikt om andere activiteiten mee te doen. Zo heeft hij zich bijvoorbeeld al bewezen in behendigheid (agility) , dit is een uitdaging waar hij veel plezier aan kan beleven.
De Tibetaanse Terriër is een zachtaardige hond die ook zo opgevoed dient te worden, men zal echter wel consequent moeten zijn aangezien hij zeer slim is en zelf denkt. Ze worden niet voor niets “Little People” genoemd…
